Celem wtórnej obróbki ścieków jest wyeliminowanie składników organicznych.
W tych procesach stosuje się np. aeratory, mieszadła i systemy zgarniakowe, dzięki którym można usunąć do 90% substancji organicznych.
Jej potrzeba wynika z obecności zanieczyszczeń wytwarzanych przez ludzi, resztek jedzenia, mydła, środków piorących itd. Większość komunalnych oczyszczalni ścieków stosuje osadniki z osadem czynnym i wykorzystuje tlenowe procesy biologiczne, w których dodaje się tlen atmosferyczny.
Mikroorganizmy potrzebują nie tylko tlenu, ale również pożywki w formie ulegających rozkładowi biologicznemu, rozpuszczalnych w wodzie zanieczyszczeń organicznych (np. cukier, tłuszcz, organiczne molekuły węgla o krótkich łańcuchach itp.). Frakcje trudniej rozpuszczalne są wiązane w postaci kłaczków. Ostatnim etapem biologicznego stopnia obróbki jest osadzanie się kłaczków jako osadu w osadnikach wtórnych.
Odpływ stanowią wówczas oczyszczone ścieki, zawierające już tylko niewielkie ilości substancji organicznych i zawiesin. Osadzony osad jest ponownie dodawany, jako osad zawracany, do wstępnie obrobionych mechanicznie ścieków i w ten sposób jest ponownie kierowany do osadników z osadem czynnym. Wskutek ciągłego namnażania się mikroorganizmów powstaje nadmiar osadu, który jest odprowadzany i dostarczany do etapu obróbki osadu (zagęszczanie, fermentacja, odwadnianie, suszenie).
sprzęt:
- Aeratory wytwarzające duże i małe pęcherzyki powietrza
- Mieszadła i aeratory
- Zgarniaki łańcuchowe
- Zgarniaki portalowe dla zbiorników podłużnych
- Zgarniaki portalowe dla zbiorników okrągłych
- Oddzielacze kożucha ściekowego